Wystawy indywidualne:

2020 „Połączenia, przepływy, relacje”, Galeria u Jezuitów, Poznań

2019 „Dalekie wyprawy wewnętrzne” w ramach Programu Głównego Cracow Art

Week KRAKERS, Fundacja Tytano, Dolne Młyny, Kraków

 

Wystawy zbiorowe:

2022 „Jestem artystką”, kuratorka Monika Wanyura-Kurosad, Krakowski Magazyn

Sztuki Hergon ArtBay, Kraków

2021/2022 „Monumental”, kurator Sergio Gómez, www.sergiogomezcurates.net

2021 „Minimalizm i ekspresja”, Vinci Art Gallery, Poznań

2020 „Czekając na wiatr – artyści wobec smogu”, Centrum Sztuki Współczesnej „Solvay”, Kraków

Dorota Łapa-Maik

fot. Barbara Bogacka

Dorota Łapa-Maik, ur. w 1971r w Poznaniu. Tworzy ekspresyjne obrazy posługując się głównie językiem abstrakcji spontanicznej. Interesuje się holistycznym podejściem do człowieka i świata, treściami podświadomymi, swobodną ekspresją.

Jest absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego na wydziale filologii hiszpańskiej. W latach 2012 – 2016 pobierała nauki malarskie w pracowni dr. Tomasza Wełny w Krakowie. Jest uczestniczką CREATIVE VISIONARY PROGRAM (edycje 2021 i 2022), prowadzonego przez kalifornijskiego artystę Nicholasa Wiltona. Jej pasją jest także fotografia. Ukończyła Dzienne Studium Akademii Fotografii w Krakowie oraz współtworzyła kolektyw fotograficzny, prowadzony przez Zbigniewa Pozarzyckiego, w ramach którego wystawiała swoje prace w latach 2011-2014.

Brała udział w festiwalach oraz warsztatach poświęconych sztuce i psychologii, mi.n. w Festiwalu Fotograficznym Rencontres d’Arles czy w European Cultural Academy w Wenecji. Działa w swojej pracowni w Krakowie.

Kocham ruch i improwizację. Ciekawi mnie impuls wychodzący z ciała, kształt pojawiający się nagle pod zamkniętymi powiekami. Tworząc obrazy nasłuchuję ich wewnętrznej muzyki. Poszukuję synergii kształtów, dźwięków, kolorów i ruchu. Swobodna ekspresja otwiera mi przestrzeń do wyrażania emocji. Intrygują mnie treści podświadome: ukryte pragnienia, wewnętrzne skargi, przyczyny bólu. Badam przekazy, które przychodzą przez emocje. Pasjonuje mnie pamięć, jej dziedziczenie i jak się ono przejawia w kolejnych pokoleniach. Kieruję się holistycznym podejściem do człowieka i świata. Bardzo ważne są dla mnie relacje z bliskimi mi ludźmi. Uwielbiam tańczyć i jeździć na hulajnodze. Celebruję każdą chwilę ciszy w hałasie naszej cywilizacji. Zajęłam się sztuką po wielu latach poszukiwań. Bardzo cenię sobie czas spędzany w swojej pracowni.